Kciuk narciarza to stan, który pojawia się, gdy dochodzi do uszkodzenia więzadła pobocznego łokciowego (znajdującego się po przyśrodkowej stronie stawu śródręczno-paliczkowego). Jest również znany jako kciuk gajowego, z racji sposobu w jaki uśmiercali oni zające.
Kciuk narciarza – czym skutkuje uszkodzenie więzadła pobocznego łokciowego?
Kciuk narciarza zwykle występuje u osób uprawiających sporty polegające na chwytaniu lub chwytaniu przedmiotu rękami. Do urazu może dojść, gdy osoba upadnie i wyląduje na wyciągniętej ręce, chwytając się drugą ręką, co powoduje przyłożenie nagłej siły do wyciągniętej ręki i nadgarstka.
Więzadło poboczne łokciowe nadgarstka jest jednym z czterech więzadeł, które pomagają je stabilizować i podtrzymywać. To więzadło może ulec uszkodzeniu w wyniku upadku lub nadużywania mięśni dłoni i nadgarstka.
Objawy choroby o nazwie kciuk narciarza
Kciuk narciarza to bolesna kontuzja, która może przydarzyć się każdemu, kto spędza dużo czasu używając kciuka do chwytania i trzymania przedmiotów. Zwykle dzieje się tak, gdy ktoś upada podczas jazdy na nartach i chwyta ręką kijek narciarski. Siła upadku powoduje wygięcie kciuka do tyłu, co może prowadzić do uszkodzenia więzadeł i zapalenia stawu.
Objawy mogą obejmować:
- ból spoczynkowy,
- obrzęk na poziomie stawu śródręczno-paliczkowego,
- brak możliwości wyprostowania kciuka,
- wybroczyny i krwiak od wewnętrznej strony kciuka,
- trudności w poruszaniu kciukiem podczas wykonywania ruchów precyzyjnych takich jak chociażby pisanie.
Lekarz ortopeda podczas konsultacji zdiagnozuje kciuk narciarza szukając powyższych objawów podczas wywiadu podmiotowego. Bada nadgarstek pacjenta pod kątem zwichnięć lub złamań i pytając o wszelkie wcześniejsze urazy lub operacje ręki. Potwierdzenie diagnozy jest możliwe dzięki wykonaniu badania USG. Daje ono pewność co do stopnia uszkodzenia więzadła pobocznego łokciowego.
Leczenie kciuka narciarza – jakie są metody? Leczenie zimnem, unieruchomienie stawu
Najczęstszym sposobem leczenia kciuka narciarza jest unieruchomienie stawu i unikanie jego używania. Leczenie może również obejmować:
- chłodzenie obolałego miejsca,
- kinesiotaping,
- fizykoterapię czy terapię manualną,
- a także operację przyszycia więzadła pobocznego łokciowego do kości w przypadku całkowitego jego uszkodzenia
Artykuł przygotowany przez partnera serwisu