Choroba Leśniowskiego Crohna – co o niej wiemy?

Choroba Leśniowskiego-Crohna to nieswoiste zapalenie układu pokarmowego. Może obejmować wszystkie jego odcinki. Najczęściej dotyczy osób młodych i atakuje jelito kręte. Jak radzić sobie z tą przypadłością?

Czym jest choroba Leśniowskiego-Crohna i jakie są jej przyczyny?

Choroba Crohna to przewlekłe nieswoiste zapalenie jelit, charakteryzujące się tym, że stan zapalny obejmuje nie tylko śluzówkę jelita, ale także całą jego ściankę. Etiologia nie do końca została poznana. Jedną z przyczyn pojawienia się schorzenia jest skłonność genetyczna. Przypadłość może być spowodowana reakcją immunologiczną, będącą odpowiedzią na drobnoustroje wewnętrzne.

Kolejnym czynnikiem odpowiedzialnym za zapalenie jelit jest zaburzenie mikroflory jelitowej. Sprzyja mu osłabienie organizmu, życie w stresie, antybiotykoterapia i zła dieta. Czynnikiem prozapalnym może być także nietolerancja glutenu. Choroba dotyka coraz większej ilości osób i szacuje się, że liczba zachorowań rośnie dwukrotnie w ciągu dekady.

Objawy

Objawy choroby są zróżnicowane w zależności od odcinka przewodu pokarmowego, w którym występuje stan zapalny. Najczęściej są to: gorączka, osłabienie, utrata wagi. Zapalenie końcowego odcinka jelita krętego przejawia się bólami brzucha, biegunkami, niedokrwistością, awitaminozą.

Gdy zaatakowane zostanie jelito grube, chory zmaga się z biegunką i bólami brzucha. Zapalenie okolicy odbytu wiąże się z owrzodzeniami, wyroślami skórnymi, przetokami, ropniami. Choroba Leśniowskiego-Crohna może skutkować pozajelitowymi powikłaniami.

Wśród nich wymienić należy: rumień guzowaty, problemy ze skórą, stawami, drogami moczowymi i żółciowymi, a nawet osteoporoza.

Leczenie i zapobieganie

Choroba wymaga leczenia farmakologicznego, a w zaawansowanym stadium nawet zabiegów chirurgicznych. Leczenie jest długotrwałe i polega głównie na złagodzeniu objawów oraz zapobieganiu nawrotom. Bardzo ważną rolę odgrywa właściwa dieta oraz przywrócenie równowagi flory bakteryjnej.

Okres remisji choroby, to czas na przewlekłe leczenie zapobiegające nawrotom. Konieczna jest także suplementacja witamin i minerałów. Z diety wykluczyć należy pokarmy nasilające objawy, jak np. mleko i jego przetwory.

Posiłki powinny zawierać duże ilości ryb, warzyw i owoców, jednak nie mogą one zawierać sporo błonnika. Należy całkowicie zrezygnować z używek, takich jak: kawa, czy papierosy, a ponadto ograniczyć cukier, drożdże piekarnicze i pszenicę.

Probiotyki

Ponieważ nieprawidłowości we florze jelitowej są jedną z przyczyn choroby, niezmiernie ważne jest, by przywrócić jej równowagę. Zaburzenie mikroflory sprzyja rozwojowi drożdżaków Candida albicans, odpowiadających za pojawianie się grzybic. Dlatego właśnie poleca są preparaty probiotyczne.

Równoważą one mikrobiotę jelitową. Podaje się je w czasie remisji choroby. Bakterie jelitowe Bifidobacterium i Lactobacillus łagodzą objawy choroby w stanie wyciszenia.

Suplementacja probiotyków przyśpiesza odbudowę mikroflory i pozwala na regenerację śluzówki jelita. Jest to jeden z najistotniejszych elementów leczenia.

Chociaż nie ma skutecznych leków pozwalających na całkowite wyeliminowanie choroby, zdrowa dieta i dostarczanie organizmowi probiotyków dają szanse na minimalizowanie objawów i utrzymanie okresu remisji.